Bizans Sarnıcı

Kadifekale’de Geç Bizans Dönemi’nde ana kayaya oyularak yapılarak sarnıcın, 2650 metreküpe kadar su depolama kapasitesiyle yaklaşık 15.000 kişinin su ihtiyacını karşılayabildiği düşünülmektedir. 20 adet fil ayağı ve 15 payanda tarafından taşınan kemerli ve haçvari bir üst yapıya sahiptir. Sarnıcın kuzey duvarı üzerine temizlik, onarım gibi nedenlerle giriş ve çıkışı sağlayan merdivenli bir geçit yapılmıştır. Bizans ve Osmanlı dönemlerinde kalenin su ihtiyacını karşılayan sarnıcın, 18. ve 19. yüzyıllara gelindiğindeyse artık kullanılmadığı değerlendirilmektedir.

Sarnıç, Antik dönemin su mühendisliği ve mimarisiyle tarih boyunca seyyahların da ilgisini çekmiştir. Kâtip Çelebi, “Eski kalenin 40 direkli ve yer altında sarnıcı vardır” diye yazarken, yine aynı yüzyılda İzmir’i ziyaret eden Fransız Robert De Dreux “Burada çok güzel bir sarnıç gördüm. Sarnıç tıpkı kiliseler gibi tonozlar üzerine inşa edilmiştir” diye kayıt düşmüştür. 18. yüzyıl gezginlerinden arkeolog Richard Chandler ise, “Büyük bir su sarnıcı vardır, çatı kemerlidir ve payandalarla desteklenmektedir” yazmıştır.