Βυζαντινή Δεξαμενή

Θεωρείται ότι η δεξαμενή που λαξεύτηκε στο βράχο στην Ύστερη Βυζαντινή Περίοδο στο Καντιφέκαλε (Kadifekale) με την χωρητικότητα αποθήκευσης νερού μέχρι 2650 κυβικά μέτρα, μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες νερού περίπου 15.000 ανθρώπων. Έχει μια τοξωτή και σταυροειδή υπερκατασκευή που υποστηρίζεται από τα 20 πόδια ελέφαντα και 15 στηρίγματα. Στον βόρειο τοίχο της στέρνας χτίστηκε ένα πέρασμα με σκαλοπάτια που επέτρεπε την είσοδο και έξοδο για λόγους όπως καθαρισμός και επισκευή. Θεωρείται ότι η δεξαμενή που κάλυπτε τις ανάγκες νερούο του κάστρου κατά τη βυζαντινή και την οθωμανική περίοδο, δεν χρησιμοποιήθηκε πλέον από 18ο και 19ο αιώνα.

Η δεξαμενή έχει προσελκύσει την προσοχή των ταξιδιωτών σε όλη την ιστορία με τη μηχανική νερού και την αρχιτεκτονική της αρχαίας περιόδου. Έτσι ο Κάτιπ Τσελέμπι (Kâtip Çelebi) έγραψε εξής «Το παλιό κάστρο έχει 40 πυλώνες και μια υπόγεια δεξαμενή», ο Γάλλος Ρόμπερτ Δε Δρεούξ (Robert De Dreux) οποίος επισκέφτηκε τη Σμύρνη τον ίδιο αιώνα, είπε: «Είδα μια πολύ όμορφη δεξαμενή εδώ, χτισμένη σε θόλους όπως ακριβώς οι εκκλησίες». Ο Ριτζχάρδ Τσαντλέρ (Richard Chandler) ένας από τους περιηγητές του 18ου αιώνα, έγραψε ότι «υπάρχει μία μεγάλη δεξαμενή νερού, με οροφή σε τοξωτή μορφή που στηρίζεται σε αντηρίδες».